UP/DOWN in Verbier: Hollanders in de bergen

Als je net als wij veel aan mountainbiken in Nederland doet, zou je haast vergeten dat het woord letterlijk fietsen in de bergen betekent. Hoeveel we ook van onze lokale parcoursen en Anti-routes houden, echt bergen kunnen we de glooiingen in het Nederlandse terrein niet noemen. Om de naam van onze sport in ere te houden gaan we jaarlijks meerdere keren naar de bergen. Daar zijn we zo enthousiast over dat we vinden dat meer Hollandse heuvelbikers dat moeten doen. Toch weten we dat de stap van een duin- of heideroute naar een berg in de Alpen best een drempel kan zijn. UP/DOWN volgde afgelopen zomer twee Nederlanders die voor het eerst diep de Alpen in trokken onder begeleiding van MTB Verbier. Hoe brachten deze polderboys het er vanaf? 

Tekst en foto’s: Michiel Rotgans & Wouter Bruin

Dennis Verschoor – Een Weekend Warrior in de bergen

UP/DOWN: Dennis, vertel eens iets over jezelf.

Dennis Verschoor: Ik ben Dennis, ben dertig jaar en elektromonteur. Ik ben altijd een fanatieke windsurfer geweest en mountainbiken was mijn hobby voor als het niet waaide. Vanuit het surfen was ik gewend om voor mijn hobby op vakantie te gaan naar meer exotische bestemmingen en zo kreeg ik ook de drang om eens met mijn mountainbike naar het buitenland te gaan. Via een forum kwam ik terecht op een testdag van MTB-Clinics, daar werd ik getipt op MTB-Verbier en zodoende ben ik hier geraakt.

U/D: En hoe vond je het om te biken in de mountains?

DV: Sinds ik terug ben uit Verbier loop ik alleen maar te stuiteren. Ik vond het zo vet, ik ga binnenkort weer boeken voor komende zomer, dat zegt genoeg toch? Ik zou een week gaan, je fietst dan op zondag, maandag, dinsdag. Op woensdag heb je rust en dan ga je weer op donderdag en vrijdag. Ik heb er ter plekke nog een halve week aan geplakt. Ik zou het iedereen aanraden. Je weet niet wat je mist als je nooit in de bergen hebt gefietst. De verslaving wordt alleen maar groter.

U/D: Vertel eens iets over het conditionele aspect, hoe ging dat je af?

DV: Ja, het was best intensief, zowel omhoog als omlaag. Die lange afdalingen moet je ook niet onderschatten en matten je aardig af. Maar het is absoluut niet onmogelijk, ik hou wel van een uitdaging. Mark en Erik van MTB Verbier schatten je goed in, kijken naar wat je kan en kiezen hier de trails op uit. Uiteindelijk blijven het wandelpaden, dus je kan er altijd vanaf wandelen! Ik ben als voorbereiding bewust wat meer gaan fietsen in Nederland. Niet met een schema of zo, gewoon vaker dan één keer per week. Soms een rustig rondje, soms een rondje de beuk erin.

U/D: En het technische aspect, hoe heb je je daar op voorbereid?

DV: Als je bij MTB Verbier een week boekt, krijg je er een dag training van MTBclinic.nl bij. Op die dag heb ik echt veel geleerd, zoals opstappen op steile hellingen, over obstakels heenrijden, je bochtenskills uitbouwen. Ze hebben een lekker stukje waar je kan downhillen, maar je leert ook klimtechnieken om net wel die lastige klim omhoog te komen.

U/D: En je materiaal, was dat er tegen opgewassen?

DV: Mijn fiets is een Specialized Camber 29’er met een Rockshox Reverb en een breder stuur. Tijdens de clinic werden mij flatpedals aangeraden, ik dacht: je bent niet wijs. Toch klikte ik steeds uit tijdens de downhill, dus ik heb het toch maar gedaan en ik vond het echt briljant rijden. Het werkt mentaal ook goed als je weet dat je altijd af kan stappen. Verder heb ik niets aan mijn fiets veranderd. Ik heb nog wat extra kleding gekocht, een regenjas en kniebeschermers. Of ik de volgende keer iets anders zou doen? Ik zou meer remblokken meenemen, ik heb acht setjes weggesleten in anderhalve week, zal wel iets te maken hebben met mijn honderdvijftien kilo.

U/D: Wat vond je van de verhouding prijs-kwaliteit?

DV: Negenhonderd euro dat is natuurlijk even schrikken. Maar als je je bedenkt dat je daarvoor accommodatie, alle maaltijden (ruim voldoende!), liftpassen en een week lang een gids hebt, dan valt het wel weer mee. Op wintersport boek je voor vijfhonderd euro een huisje plus liftpas en dan moet je nog elke avond uit eten en kom je op hetzelfde bedrag uit. In Verbier geef je verder haast niets meer uit behalve je drankjes en in mijn geval de remblokken, ha!

Lars Veenstra – Een Winterberg-ganger buiten het bike park

UP/DOWN: Lars, vertel eens iets over jezelf?

Lars Veenstra: Ik ben Lars Veenstra en zit sinds 2008 op een downhillbike. Ik ben geen onbekende in de bergen want ik heb veel in bikeparks gereden in de Alpen, Spanje, Scandinavië en zelfs Canada. Ik ben wel onbekend buiten het bikepark, ik heb nooit een uur hoeven klimmen voor een trail of heb nooit een overnachting in een berghut gedaan. Die week in Verbier heeft mijn horizon wat betreft biken verbreed.

U/D: Hoe dan?

LV: Natuurlijke trails (lees: wandelpaden) zijn veel leuker dan aangelegde bikepark trails. Je zit diep in de natuur en niet in een resort, je bent niet binnen drie minuten beneden, soms duurt een afdaling een halve dag. Er zijn bijna geen mensen, je hebt geen kapot gereden trails en al helemaal geen remkuilen. De trails zijn diverser, achter elke bocht ligt weer een nieuwe puzzel op je te wachten die je moet oplossen. Je hebt dan niet de jumps die bikeparks zo leuk maken, maar je krijgt er zo veel meer avontuur voor terug.

U/D: Wat voor fiets had je mee?

LV: Ik reed op een Carbon Specialized Enduro 26″. Met 165 millimeter aan veerweg achter en voor een Rockshox Pike met 160. Voor mij de perfecte bike. Je kan er volle bak mee downhill rijden. Op de meest heftige downhill-tracks na heb ik niet het gevoel dat ik iets tekort kom. Je kan met zo’n fiets op zo veel meer plekken komen dan met een downhillfiets, omdat hij goed omhoog rijdt en dat is zo’n meerwaarde. Met een dowhillbike rijd je misschien vijfentwintig kilometer op een dag, met een endurobike is dat het dubbele. En het mooie is, je rijdt alles maar één keer.

U/D: Trok je fysieke gestel het een beetje?

LV: Voor downhill had ik een sprint-conditie ontwikkeld, ik kan dertig seconden heel veel vermogen geven, maar een klim van twee uur had ik nooit gedaan. Daar ging ik wel stuk. Het is te doen, daar had ik wat beter op kunnen trainen. Meer lange afstanden rijden op mijn racefiets.

U/D: En qua techniek? Je bent toch aardig wat gewend vanuit het downhillen.

LV: De trails in Verbier gingen me prima af. Qua technisch afdalen zijn de trails zeker niet zo ruig als sommige in een bikepark, toch heb je op een endurobike minder ‘over’ (lees: veerweg). Je zult dan als het echt ruig wordt meer op lijnen moet letten, ook omdat je alles voor het eerst rijdt (blind).

U/D: Wat zou je volgende keer anders doen?

LV: Ik rij wel een stuk ruiger dan de meeste mensen. Ik vond het klimmen een beetje spannend dus ik had lichtere single ply-banden gemonteerd. Je fiets is dan ongeveer een kilo lichter dan bij dubbel ply-downhillbanden het geval is, maar naar beneden reed ik continu lek. Veel merken hebben nu van die ‘anderhalf ply’ banden voor enduro, zoals ‘Super Gravity’ of ‘EXO’ casing. Dat is top in de bergen, zeker achter. Verder was ik niet zo gewend om met een rugtas te rijden. Het rijdt iets minder lekker, maar als je deze minimaal inricht en goed strak trekt, dan merk je daar niet zo veel van. Trouwens, de lunches op een bergtop, die krijg je daar dan weer voor terug. Een goede deal lijkt me zo.

U/D: Wil je nog iets kwijt?

LV: Deze is voor alle downhillers: ontsnap eens aan het bikepark, pak een wandelkaart en traverseer vanuit de hoogste lift het park uit. Zo zul je wandeltrails vinden die je zonder al te veel klimmen kan rijden.

Erik den Oudendammer – Gidst en coacht Nederlanders door de bergen rondom Verbier.

UP/DOWN: Erik, vertel eens iets over jezelf.

Erik den Oudendammer: Ik ben Erik den Oudendammer, ik woon nu dertien jaar in Verbier. Het laatste jaar run ik mijn bedrijf vanuit Versegeres, dat in de Verbier-vallei ligt. MTB Verbier verkoopt all-inclusive mountainbikevakanties.

U/D: Wat kan je in Verbier verwachten als mountainbiker?

EdO: We maken misschien niet zoveel kilometers als bij een Nederlandse marathon, maar we hebben wel een hoge kwaliteit per kilometer. Het is een combinatie van de lol in het fietsen, op avontuur gaan in de bergen en genieten van de prachtige Zwitserse natuur. Het gaat bij ons om het plezier in biken, niet zozeer om de prestatie.

U/D: Hoe gaat het de Nederlanders af in de bergen?

EdO: In dit deel van de Alpen vind je de grootste toppen, we merken dat mensen het soms wel een beetje intimiderend vinden. Als je nog nooit in de bergen bent geweest kunnen alleen die pieken al heftig overkomen. We bouwen het biken rustig op. De eerste dag doen we wat oefeningetjes om iedereen voor te bereiden op de week die gaat komen. We gooien niemand meteen in het diepe en de gasten waarderen dat erg. Vaak zijn mensen nerveus over hun conditie en zien ze toch wel op tegen lange beklimmingen. In de Alpen zijn best veel liften. Je kan met behulp van dit netwerk hele mooie tochten maken zonder duizenden meters te klimmen. Als je denkt aan liften, dan denk je vaak aan bikeparks, maar dat doen we juist niet. Je kan ook meer crosscountry-achtige tours maken. We houden iedereen in de groep in de gaten of ze het nog trekken, zijn er fittere mensen, dan regelen we het zo dat die een rondje extra kunnen maken. We zijn er juist voor dat mensen als groep een leuke dag hebben en iedereen op zijn eigen niveau kan presteren.

U/D: Wij vonden Verbier vrij heftig…

EdO: Ja, maar op die paden komen we niet zo snel met gewone groepen. Zoals gezegd, we bouwen het niveau op. Als de groep moeite heeft met een bepaalde sectie blijven we er staan en rijden we hem een paar keer, zodat ze het de volgende keer wel kunnen. Zo zie je mensen verbeteren met de dag.

U/D: Hoe houdt de gemiddelde Nederlandse fiets het uit?

EdO: Goed hoor, mountainbikes kunnen best een stootje hebben. We besteden vaak wat tijd in het herinrichten van de cockpit, zodat de mensen beter bij hun remmen kunnen. Dat is door de winkels niet altijd goed afgesteld. We hebben een bak met onderdelen die mensen voor de week kunnen lenen, zoals flatpedals, bredere sturen en kortere stuurpennetjes. Je kan bij ons prima op een crosscountry-hardtail rijden, maar we denken dat je meer lol zult hebben op een full-suspension. Die kan je bij ons huren, overigens is dit ook het ideale terrein om zo’n fiets te testen. Verder verhuren we nog verstelbare zadelpennen, je gasten zien dan hoe makkelijk dat bij jou gaat en worden nieuwsgierig. Vaak willen ze hem dan aan het eind van de week overnemen. We hebben ook nog een bak met knie- en elleboogbeschermers. Safety first!

U/D: Is het wel veilig zo in de bergen fietsen?

EdO: Je kan het allemaal net zo gek maken als je zelf wilt. Door je groep in te schatten en de keuze in paden te maken, heb je als gids veiligheid goed in de hand. We maken ook iedereen er van bewust dat het wandelpaden zijn en dat het niet erg is om te lopen. Ik loop soms ook gerust een stukje, het is geen schande. Alle gidsen hebben EHBO-setjes, kaarten, gps-apparaten en weten de lokale noodnummers. In Zwitserland kunnen ze snel hulp bieden. Gasten moeten wel checken of ze een verzekering hebben die bergredding met helikopters dekt. Bij de meeste wintersportverzekeringen zit dat er bij.

U/D: Vertel eens iets over je gerenoveerde huis.

EdO: Tja, dat is een reusachtig project geweest. Het staat in Versegeres, in de vallei, vijf minuten van de lift en een singletrack die in de tuin eindigt. Het huis heeft zeven slaapkamers met veertien bedden, zeven badkamers en zeventienhonderd meter grond. Er is een fietsafspuitplaats, een fietsenstalling en een klusplaats. We hebben een soort huiskamersfeer gecreëerd, iedereen eet en relaxt met elkaar in de ‘living’.

U/D: Als ik nu ook bij jullie wil boeken, wat kost dat?

EdO: 895 euro en daar zit alles bij in: accommodatie, meer eten dan je op kan, professionele begeleiding van gidsen die het gebied kennen, eventuele liftpassen. Je krijgt ook nog een gratis 1-daagse voorbereidende training bij MTBclinic.nl in Velp. Wij zijn niet alleen mountainbikegids maar we kennen het gebied, we wonen er al dertien jaar. We weten leuke knowhow over de regio, cultuur en historie. We stoppen ook bij dingen als een kaasboerderij of plannen een overnachting in een berghut. Misschien klinkt het duur, maar je geeft hier bijna niets meer uit. De meeste mensen zeggen aan het eind van de week dat het alles dubbel en dwars waard was. Je bent alleen maar aan het fietsen, verder wordt alles verzorgd. Je hebt echt vakantie.

U/D: En wordt het duurder door alle perikelen met de Zwitserse frank?

EdO: Ha, goed dat je het vraagt. Onze prijzen zijn in euro’s en die gaan we niet twintig procent omhoog gooien. Als je aankomend jaar voordelig naar Zwitserland wil gaan, dan moet je bij ons boeken. Wij bieden een all-in pakket waar je voor Zwitserland een waanzinnige deal mee hebt.

Meer lezen? 

Het gehele artikel is afkomstig uit Up/Down mountainbike magazine #1 2015, deze uitgave kun je nog nabestellen in onze webshop. Of word voor het gemak abonnee zodat je geen uitgave meer hoeft te missen zoals onze andere lezers. Hier lees je trouwens de ervaringen van Up/Down lezer Peter Gelhard, zodat je alvast in de stemming kunt komen.

Rijden in Verbier? 

Wil je zelf de mooiste trails pakken in Verbier en deelnemen aan een enduro wedstrijd in de Alpen? Check dan snel het MTB Verbier Enduro Camp op onze website! De hele week rijd je dan de gaafste trails met de mogelijkheid om de week af te sluiten met deelname aan de Enduro de Verbier. Voor bikers die vooral de uitdaging zoeken van technische afdalingen!