Reisverslag Verbier

Eerder dit jaar deed ik mee met een prijsvraag in het mtb blad Up/down, dit na aanleiding van een artikel over Verbier. Vlak voor de zomer kreeg ik telefonisch bericht dat ik een van de prijswinnaars was. Kortom er lag een lang weekend (all-incl) naar Verbier op me te wachten.

Tekst: Peter Gelhard / Beeld: Peter Gelhard

Afgelopen september (23 – 27 sept) was het zover. Op woensdag vertrok ik rond 9:00 vanuit Odijk (Utrecht) richting Verbier, helaas door vertraagde levering van DHL zonder mijn nieuwe Pivot Mach Carbon 6. Bij uitstek de geschikte fiets voor deze reis.

Vanuit Odijk reed ik via Venlo door Duitsland naar Zwitserland, de reis verliep op zich prima, echter het aantal wegwerkzaamheden waren aanzienlijk in Duitsland. Het is dan ook aan te bevelen om de route via luik naar straatsburg te rijden. Qua kilometers iets langer maar stukken rustiger.

Aangekomen bij de grens met Zwitserland moest ik even wennen aan het feit dat hier nog grenscontrole plaatsvindt, gelukkig had ik mijn vignet (42,-) reeds in Nederland gekocht en kon ik dus snel verder rijden. In Zwitserland betaal je een vignet voor het hele jaar ook al zijn daarvan nog maar 3-4 maanden resterend. Het eerste wat me opviel in Zwitserland is het aantal camera’s langs de snelwegen, de inzet ervan is mijn niet geheel duidelijk, dus toch maar netjes aan de snelheid gehouden. Verder viel me op dat er zich nauwelijks reclameborden bevinden langs de wegen, helaas zijn wij dat anders gewend. Bij Martigny reed ik de vallei in, de bergen om me heen waren enorm indrukwekkend. Deze bergen waren stukken hoger en steiler dan ik eerder had gezien in bijvoorbeeld Oostenrijk. Rond 19:00 was ik op locatie in Versegeres, onder in de vallei bij MTBVerbier. Aangekomen bij het huis van Erik en Jessica werd ik hartelijk ontvangen in een prachtig modern sfeervol huis met schitterende tuin en een waanzinnig uitzicht. Na ontvangst heb ik kennisgemaakt met de overige deelnemers voor dit lange weekend, waaronder ook de andere prijswinnaar(Rene Buter). Aangezien we allen nog niets gegeten hadden zijn we in het restaurant Brooters in Bruson(3 km) gaan eten, daar kun je een heerlijke hamburger met friet eten voor ca 15-18,– fr (14-16euro), vervaardigd met uitsluitend lokale producten.  Een echte aanrader dus. Na het eten weer terug naar ons verblijf en daar de bagage uitgepakt en vroeg gaan slapen, geen straf na een rit van ca 950km.

Dag 1

De eerste dag is aangebroken, na uitstekend geslapen te hebben (goede matrassen) werden we getrakteerd op een heerlijk ontbijt. Vanuit de eettafel zagen we al wat besneeuwde toppen, conclusie voldoende warm aankleden. Vanuit ons huis vertrokken we rond 9:30 met de MTB Verbier bus bestuurd door Jessica naar Croix de Coeur op 2178m hoogte. Bovenaan gekomen waren de uitzichten fenomenaal.

Vanuit hier splitste de groep zich op in een groep met XC bikers en een groep trial/enduro bikers. Mijn interesse ligt bij enduro, zolang ik nog technisch durf af te dalen blijf ik dit doen, klimmen kan daarna altijd nog. 😉 De eerste dag werd begeleid door Mike de Boer, als warming-up reden we eerst wat eenvoudigere trails, deze waren licht besneeuwd en hier en daar wat ijzig. Echter de zon scheen stevig en de dooi begon dus al in te zetten. Echter zo’n eenvoudige trail krijgt dan ineens een andere lading, opletten dus. Na de warming-up was het tijd voor de eenvoudige trails in het bikepark van Verbier, deze was door het dooien van de sneeuw al modderig geworden, echter de grip was goed en tacky. Aangezien ons dit goed af ging werd er meer uitdaging gezocht, de volgende trail werd de gele downhill trial, deze wisten we redelijk af te leggen, echter wel met de nodige schuifpartijen door de klei. Dit soort glijpartijen leveren altijd hilarische momenten op. Halverwege de dag aten we onze lunch, heerlijke broodjes die waren klaar gemaakt door Jessica (werd elke dag verzorgd), in het zonnige Verbier.

De middag werd ingevuld met het rijden van diverse natuurlijke trials, waarbij we af en toe een stuk moesten overbruggen door te fietsen van de ene trial naar de andere. Rond ca 16:30 waren we terug bij ons huis en konden we een heerlijk koud biertje nuttigen, een welverdiende na zo’n intensieve dag. Belangrijk voor een reis als deze is om wel over een redelijke conditie te beschikken als ook geen hoogtevrees te hebben. Daarnaast is het voor de enduro bikers aan te raden met platte pedalen te rijden. In de avond wachtte ons een heerlijk 3 gangen diner, met lekkere witte of rode wijn.

Die avond ook weer op tijd slapen, niet alleen vanwege de vermoeide spieren maar ook vanwege het feit dat we de volgende ochtend naar Crans Montana zouden vertrekken.

Dag2

Ook deze nacht weer heerlijk geslapen en weer bijtijds op zodat we snel konden vertrekken naar Crans Montana. Dit uitstapje werd begeleid door Erik, we vertrokken met de Mtbverbier bus rond 9:00 uur. Reistijd was ca 45 minuten en het weer was weer zonnig en een fijne temperatuur(17c).

Op de parkeerplaats snel de fietsen uitgeladen en omgekleed. Daarna met de lift omhoog, ook hier boven weer ongekende uitzichten. Onze eerste afdaling had een warming-up moeten zijn echter, door aanpassingen in het park kwamen we per ongeluk op de zwarte Downhill track. Hoewel dit even slikken was konden we toch op verantwoorde manier naar beneden door de aanwijzingen van Erik. Ook in dit bikepark zijn diverse routes met moeilijkheidsgraden, allen met hun charmes. Persoonlijk vond ik de rode route een fijne route, nice flowly met de nodige kombochten en jumps. Deze dag hebben we de routes meerdere malen gereden, en gedurende de dag maakten we duidelijke progressie in onze rijvaardigheden. Blijft altijd wel opletten dat we niet over de grens van onze skills gaan. Om 16:30 was bij ons de pap duidelijk op en vertrokken we in de bus terug naar ons verblijf.  Ook nu weer niets fijner dan de verhalen en beelden te delen met de XC bikers onder het genot van een biertje en wijntje in de tuin bij het verblijf. Na het douchen rond 19:00 weer aan tafel en ook nu weer een heerlijk 3 gangen diner, inclusief wijnen. Na het diner nog een kop koffie en nog wat sterke verhalen weer lekker het nestje in.

Dag3

Deze dag weer goed begonnen met een geweldig ontbijt en toch wat stramme spiertjes. Vanuit het verblijf vertrokken we naar de lift van Verbier. Ook nu weer geweldig weer, je kunt het maar treffen! Deze dag werden we als groep vergezeld door een italiaanse dame die ook mee zou rijden. Deze derde dag hebben we meer gefocused op technisch afdalen over de natuurlijke trails. Voor de een was dit makkelijker dan de andere. Uiteindelijk de dag goed afgerond zonder grote valpartijen en/of blessures. Aan het eind van de dag weer gezamenlijk geborreld in de tuin onder het genot van een drankje. Echter nu kijk je meer om je heen naar de natuur en besef je dat je morgen dit toneel weer moet verlaten. Terugkijkend denk ik dat Verbier en de aangrenzende omgeving een van de meest ruige terreinen is in Europa, het gebied bied uitdagingen voor elk niveau en discipline. Gelukkig weten Erik en de instructeurs goed in te schatten waar je vaardigheden liggen zodat je de trails krijgt aangereikt die bij jou passen.

Na het borrelen besloten om de lokale festiviteiten te gaan bezoeken, eind september is er een lokaal feest. Dit feest staat in het teken van het naar beneden komen van de koeien. Dit feest gaat gepaard met heerlijk racletten, witte wijn en koeien gevechten. Een waar spektakel om naar te kijken, in begin even heftig om te zien, maar de boeren zijn hier erg begaan met het welzijn van hun vee.

Dag 4

Het laatste ontbijt werd genuttigd, de dag ervoor had ik mijn spullem al gepakt, het was nu nog alleen een kwestie van de fiets met spullen in de auto gooien. Na het afscheid rond 9:30 in de auto vertrokken, wat gaan zo’n paar dagen snel.  Als ik terugkijk ben ik van mening dat Mtbverbier je een ongekende ervaring aanreikt en dat alles in een uitstekende accommodatie met een goede sfeer in een ongekende natuur. Nu is zwitserland duur, ik vind het dan ook een enorme prestatie van Mtbverbier dat ze zo’n reis betaalbaar weten te houden.