Op naar de Vikingen
Een druilerig weertje begroet ons ‘s ochtends in Surnadal, een klein stadje net onder Trondheim. We staan te springen om de omgeving te kunnen aanschouwen, maar voorlopig worden de geheimen van Surnadal gehuld in een mystiek grijze deken. Een dag eerder kwamen we aan in het kleine plaatsje en werden we met onze neus op de Noorse feiten gedrukt. Bij aankomst in het hotel was mijn vraag eenvoudig: “Waar kunnen we onze fietsen veilig stallen?” Het antwoord: “Nou gewoon hier, in de lobby.” Rogier Vaarhorst, onze gids ter plekke, wees me vervolgens op de auto’s buiten. “Bij sommige zit de sleutel in het contact.” Diefstal is hier een onbekend begrip. Welkom in Noorwegen.
Tekst en foto’s: Irmo Keizer
Na een verfrissende douche schuiven we aan bij het avondeten. Rogier haalt een kaart te voorschijn om de plannen door te spreken. De kaart laat direct zien wat er hier is – veel natuur. Heel veel natuur. Fjorden, bossen, moerassen en meren. Een gps is overbodig met één weg, die van noord naar zuid loopt. Dorpjes zijn dun gezaaid. Stadjes? Nog veel dunner. We besluiten om de volgende dag in Surnadal zelf op pad te gaan. Er is een kleine skipiste, vanuit hier lopen in alle richtingen paden de berg af. We drinken met z’n allen nog een drankje en duiken vroeg in ons comfortabele bedje.
Hoe benieuwd we ook zijn naar de omgeving, we zullen nog even geduld moeten hebben, want alles is gehuld in grijze nevel. We trekken onze regenjasjes aan en gaan op pad. We verkennen de helling en duiken een klein paadje in. Tussen de bosbesstruiken loopt een prachtig singletrackje, niet veel breder dan een banddikte. De ondergrond is glad, maar goed rijdbaar. De eerste glimlachen komen op ons gezicht en we besluiten om het pad op te lopen. Hier gaan we zeker nog eens af! Hierna is het klimmen geblazen tot een kleine zevenhonderd meter. Boven aangekomen worden we begroet door een kenmerkend rood Noors huisje. Rogier wijst ons op een paadje en we gaan op weg. Nico Vink voorop, gevolgd door ondergetekende, Joost Wichman en Rogier Vaarhorst. Voor ons doemen wortels op, steil, nat en het pad is doorspekt van scherpe rotsblokken. Nico duikt erin en laat zijn fiets soepel de weg vinden. Ik volg zijn pad en de eerste wortels schuiven probleemloos onder mijn wielen door. Vijf meter later wijst mijn voorwiel opeens negentig graden naar links en ik kan nog maar net voorkomen dat mijn lichaam richting de grond wordt gekatapulteerd. Nico? Die is uit het zicht verdwenen. Dit stuk is met droog weer al technisch, laat staan met nat weer. We lopen verder en Nico staat lachend op ons te wachten. Verschil moet er zijn.
We vervolgen onze weg. De ondergrond is drassig. Het doet sterk denken aan Schotland. Wielen zakken weg in de grond, modder vliegt om je oren. Maar het plezier is groot. Onze voeten zijn inmiddels doordrenkt van Noors water, de fietsen zijn smerig. Maar de lach op onze gezichten wordt alleen maar groter. Er zijn veel verschillende lijnen te rijden, kleine sprongetjes te maken en door de natte, glibberige ondergrond vormt het geheel een speels spektakel. We dalen verder af en fietsen richting het hotel. Het weer begint op te klaren en de contouren van het Noorse landschap onthullen zich langzaam. Water, bossen, rotsen. Huizen zijn er nauwelijks te bekennen. Dit smaakt naar meer.
Val je hier, dan heb je je mond gelijk vol bosbessen
Aangekomen in het hotel staat ons een luxe lunch te wachten. Het is zalmseizoen in Noorwegen en trots vertelt de kok dat de vis enkele uren geleden uit het water is gehaald. Heerlijk krachtvoedsel en voldaan gaan we ‘s middags terug naar de skiheuvel. We fietsen naar boven via het tractorpad. Een flinke klim, maar het pad dat we vanochtend opliepen zullen we nu andersom rijden. Een dicht bos, met een minieme singletrack. Het rijdt heerlijk. Het paadje kronkelt zich naar beneden. Steile stukken, veel bochten en niet al te moeilijk. Val je hier, dan heb je je mond gelijk vol bosbessen. Op de terugweg genieten we nog even van het uitzicht over het fjord. De natuur is prachtig hier. Zo anders, zo mooi.
De volgende dag staat een pittige tocht op het programma. We gaan naar een hooggelegen bergmeer, maar daar moeten we een stuk asfalt en een flinke klim voor bedwingen. Geen probleem, als de beloning maar daar is. We vertrekken met onze lunchpakketjes in de rugzak. Wat volgt is een flinke tocht. Plakkerig rubber zorgt voor een kleine martelweg over het asfalt. We slaan rechtsaf, een breed offroad pad in. De weg lijkt eindeloos te duren, het terrein is qua rijden misschien saai, het uitzicht is weer erg mooi. Opeens doemen voor ons watervallen op. We rijden wat heen en weer en nemen de omgeving in ons op.
We vervolgen onze weg en nu blijkt de klim pas echt te beginnen. De hellingsgraad neemt toe, hartslagen versnellen en zweet parelt van onze voorhoofden. Even later is fietsen gewoon onmogelijk. We stappen af en besluiten om eerst even te lunchen. Na de lunch vervolgen we onze weg. De klim is lang en grof. We zijn benieuwd wat ons straks staat te wachten. We zijn er! Boven weer een waterval en daarboven een bergmeer. We kijken in de verte naar het dal waar we vandaan zijn gekomen. Het pad reikt tot aan de horizon. Nu is het tijd voor de beloning! Afdalen geblazen. Vol goede moed vragen we aan Rogier waar dat mooie singletrackje ligt. Hij kijkt ons enigszins verbaasd aan en zegt ‘dezelfde weg terug’. Zo gezegd, zo gedaan. Het grote voordeel, we weten dat het eerste gedeelte naar beneden leuk is! Het gas gaat erop en we kronkelen naar beneden. Voor we het weten staan we weer in het dal. Die weg was toch veel langer? Even later begint het te regenen. We bijten door. Nog een stuk asfalt en dan zijn we weer in ons warme hotel.
Bij het avondeten bespreken we onze tocht. We besluiten om de volgende dag richting Sjøasetervatnet te gaan. Rogier verzekert ons dat er aan de andere kant nog een massa aan paadjes ligt. We duiken onze comfortabele bedjes in en ‘s ochtends pakken we onze spullen. De klim kennen we inmiddels, maar dit keer gaan we nog een stukje hoger. Het is aanpoten geblazen, maar na gisteren is dit een eitje. Boven aangekomen is het uitzicht fenomenaal. Achter ons ligt Surnadal, links, rechts en voor ons… natuur. De kleurschakeringen doen je bijna verlangen naar een schildercursus. We nemen even de tijd om goed rond te kijken en vervolgen daarna onze weg. Het singletrackje begint lekker flowy en duikt hierna omlaag het dal in. En het blijkt flink omlaag te duiken. Plots volgt een technische sectie, met een switchback waar je ‘u’ tegen zegt. Even later een klein klimmetje, richting het verderop gelegen Sjøasetervatnet-meer. Wauw! De weg verder naar beneden is een beetje zoeken, maar dit maakt de tocht alleen maar leuker. Mountainbikeavontuur op zijn best.
Even later komen we aan bij het meertje dat we daarnet nog in de verte zagen liggen. We ploffen neer op een bankje, voor een Noors huisje en kijken voor ons uit. Noorwegen blijkt een avontuur te zijn. Routes zijn hier nauwelijks te vinden. De ene dag waren we euforisch, de andere dag ietwat teleurgesteld. Toegegeven, we zijn erg verwend met vaak hapklare singletracks en liften. Te verwend zelfs, want eigenlijk pakten we de laatste tijd net iets té vaak die lift omhoog. Kortom, dit avontuur smaakt naar meer. Dit gebied heeft zoveel potentie. We kijken om ons heen en pakken de kaart. Er is nog zoveel te ontdekken hier. De ideale mountainbikebestemming? Het hangt ervan af waar je van houdt. Noorwegen is dunbevolkt en dus zijn er ook relatief weinig paden. Maar hou je van avontuur én natuur, dan is dit land zo verschrikkelijk mooi. Gewapend met een topografische kaart zul je hier ongekend mooie paden ontdekken in een natuur die je absoluut versteld zal laten staan. En dat stukje avontuur en het ontbreken van al die uitgezette routes is precies hetgeen wat Noorwegen nu zo speciaal maakt. Op zoek naar het onbekende.
ROVA Bikes AS
Ben je op zoek naar een volledige en unieke mountainbike- of (fiets)vakantie in Noorwegen om al dat moois te kunnen zien en te beleven, ROVA Bikes AS kan je hier volledig over informeren. Wil je niet je eigen mountainbike meenemen, dan kunnen zij je ook helpen met uitstekende mountainbikes, van hardtail tot fully.
Wil je meer informatie stuur dan een mailtje naar: → info@rovabikes.no
Surnadal informatie: → www.surnadal.kommune.nl
Verblijf
Wij gingen op pad rond het Surnadal en sliepen in het erg comfortabele Varsogg-hotel. De kamers zijn comfortabel, modern en vooral de douche met een ondergrond bestaande uit stenen vonden wij geniaal. Wifi is gratis beschikbaar tijdens je verblijf en het eten is uitstekend verzorgd. Je fiets kun je stallen in het oude gedeelte van het hotel en een afspuitplek is voor de deur beschikbaar.
Prijzen vanaf: € 120 per nacht, per kamer, inclusief ontbijt.
Vliegen
Fiets in het vliegtuig Wil je je fiets meenemen, bekijk dan goed met welke vliegmaatschappij je vertrekt. Wij vlogen met KLM, die tussentijds de regels en tarieven gewijzigd had. Zo betaal je bij KLM nu 75 euro per enkele vlucht voor je fiets (binnen Europa), waarbij je maximaal 23 kilogram mag meenemen. Bovendien is de procedure om je fiets in te checken nogal omslachtig en hoewel je je fiets van tevoren moet aanmelden, kan je niet direct betalen. Houd er rekening mee dat dit je op Schiphol zeker een uur extra kost aangezien je langs drie verschillende balies zult moeten gaan. Er zijn gelukkig maatschappijen die gunstigere voorwaarden hebben, zoals bijvoorbeeld Air Berlin. Hier kun je voor 119 euro een ‘Service Card’ kopen waarbij je gedurende een jaar bij iedere vlucht twee stuks bagage van 32 kilogram kan meenemen. En dus ook je bike. Kortom, er zijn veel verschillen tussen de maatschappijen. Vergelijk ze goed voor je boekt. We raden tevens een ‘echte’ fietstas aan in plaats van een kartonnen doos. Onze fietsen overleefden de tocht, maar enkele mede-reizigers kregen hun fietsen in een mindere staat terug.
Kosten
De reis naar Noorwegen is niet duur, maar hou er rekening mee dat je in Noorwegen meer betaalt voor eten en drinken.
Vliegticket: (Amsterdam —Trondheim) Vanaf € 150
Eten per dag: € 20
Overnachting vanaf: € 20 tot € 200
Fiets meenemen: € 100 tot € 150
Eten
Het eten in Noorwegen is duurder dan in Nederland. Hou rekening met een prijs die zo’n twintig procent hoger ligt. Wil je de kosten onder controle houden, bestel dan een kan water bij het eten (doen Noren ook), wat gratis is. Ook de supermarkten zijn iets duurder dan in Nederland, al is het verschil kleiner geworden in de afgelopen jaren. Alcoholhoudende drank kopen? Dat kost flink wat meer!
Tips
Neem reservemateriaal mee. Er is niet op iedere hoek een fietszaak, dus zorg dat je eenvoudige reparaties ter plekke kunt doen. Wij raden aan om in ieder geval een achterderailleur, een reservesetje kabels, een ketting of powerlinks en een buitenband mee te nemen.
Weer
Het weer in Noorwegen kan behoorlijk nat zijn. De maanden van april tot en met september zijn relatief droog en warm. Hou er rekening mee dat het weer lokaal erg grote verschillen kan vertonen. Kortom, voor precieze klimaatinfo altijd even met de locals checken. En laat die semislicks maar thuis.
