26-05-2017 - Mountainbiken, Nieuws

Leesvoer: Een rondje met… Nino Schurter

We ontmoeten Nino Schurter in Toscane, Italië. Zijn sponsor Odlo organiseert daar de presentatie van de kledinglijn voor 2016 en we krijgen de kans om naast deze kleding, ook Nino eens aan de tand te voelen. Voor de mensen die niet erg thuis zijn in het mountainbikewedstrijd wereldje, deze Zwitserse Nino is meervoudig wereldkampioen cross country. Een snelle jongen dus.

Tekst: Harm Spoelstra Foto’s: Gary Perkin / Bartek Wolinski

nino schurter mountainbike wereldkampioen een rondje mtb 3

Net voor het interview kregen we de kans om een stukje met ‘m op te rijden in het Italiaanse Toscane. Gehuld in strak wedstrijdpak trapte hij moeiteloos naar boven op zijn Scott Scale, voorzien van de net uitgebrachte 12-speed Sram XX1-Eagle.

Op het eerste gezicht lijkt hij een gereserveerde kerel, we vermoeden echter dat zijn Zwitserse nationaliteit hier meer mee te maken heeft. Nadat we boven op de top zijn aangekomen, neemt Nino ons mee naar zijn trainingstrails. We komen allereerst in de soort mini-kloof, een waanzinnig pad met korte bochten, sprongen en wallrides. Echt een speelparadijs. Vervolgens komt er een flinke klim naar een ander segment. Wederom snelle bochten, steile stukken en hier een daar een sprong.

Onderweg stoppen we even, hij loopt een paar meter terug en stopt bij een best serieuze roadgap. Geen haar op ons hoofd die eraan denkt om deze te proberen op een crosscountrybike, we hadden op een downhillfiets nog moeten slikken. Ook Nino laat hem vandaag zitten. Later horen we van Michiel van den Heijden, zijn teamgenoot in het team Scott-Odlo, dat hij deze een dag ervoor wel gedaan heeft. In z’n strakke pak. Op een crosscountryfiets.

Ter voorbereiding op dit interview zijn we Nino eens gaan googelen. Op zijn site maakt hij een webcast, waarin hij je een kijkje geeft in zijn dagelijkse leven: trainen, trainen en nog eens trainen. Samen met zijn fysieke begeleider heeft hij een bijzonder programma opgesteld, een combinatie van duur-, kracht- en balansoefeningen. Allemaal specifiek ontwikkeld om harder te gaan op de mountainbike. Naast deze oefeningen geeft het je als kijker inzicht in hoe hard je moet trainen om op dit niveau mee te kunnen draaien. Nino gaat tijdens zijn trainingen diep, heel diep.

nino schurter mountainbike wereldkampioen een rondje mtb 2

Maar ook fun-rides met vrienden, bezoekjes aan oude fietslegendes en een passie voor koken komen voorbij op deze webcasts. Wat je direct opvalt is dat hij een nuchter leventje leidt. Geen sterallures. Weliswaar is hij wereldkampioen crosscountrymountainbiken, het is blijkbaar geen profvoetbal. Hij ziet het ook als een baan, maar dan wel eentje waar hij een enorme passie voor heeft. “Mountainbiken is mijn werk, ik neem dit heel serieus. Ik verdien mijn centjes met mountainbiken, iets wat ik heel graag doe. Hoe tof is dat?” Hoewel de crosscountrysport als publiekssport een flinke sprong voorwaarts heeft gemaakt, blijft het een lastig iets. Het mist het radicale van bijvoorbeeld downhill met de wijde kleding en full-face helmen en heeft anderzijds nog niet de aantrekkingskracht van het wielrennen.

De afgelopen jaren is er al flink wat veranderd in de sport, wat een goede zaak is volgens Nino. “De parcoursen zijn korter geworden, kortere rondes houden in dat de rijders harder kunnen rijden, hetgeen voor de toeschouwers meer spektakel oplevert. Tevens zijn veel wedstrijden dichter naar grote steden verplaatst, waardoor mensen niet naar afgelegen bossen moeten afreizen om wat van de race mee te krijgen. Voor de Olympische Spelen wordt zelfs naar een parcours in de stad gekeken. Als laatste zijn ook de parcoursen zelf aangepast, er zitten sprongen in, rockgardens en keuzelijnen (waarbij de rijders dus kunnen kiezen tussen bijvoorbeeld een rockgarden of een sprong, twee lijnen die parallel naast elkaar liggen). En vergis je ook niet in die sprongen, dat zijn serieuze gaps.

Dit alles moet er dus voor zorgen dat er meer mensen komen kijken naar de evenementen, want de aandacht voor de sport kan wel een boost gebruiken. Dit is ook de reden van de webcasts: hij is serieus over mountainbiken en wil hier meer aandacht voor genereren. Ondanks dat het hem veel tijd kost om deze clips te maken, zeker gedurende het wedstrijdseizoen, vindt hij dit belangrijk. Uiteraard is het ook een mooi middel om zichzelf te promoten, maar in de gesprekken komt duidelijk naar voren dat zijn hart echt bij de sport ligt. Volgens Thomas Frischknecht (coach van het team Scott-Odlo) is er wat dat betreft niet veel veranderd. Hij had twintig jaar terug een mooie carrière, qua promotie van zowel zichzelf als de sport stond hij er alleen voor. Geen mediabureaus, alle promotie kwam vanuit hemzelf.

nino schurter mountainbike wereldkampioen een rondje mtb 1

Het imago van crosscountry is een lastige, en dan met name het dilemma ‘strakke kleding versus wijde kleding’. Wijde kleding ziet er nu eenmaal wat nonchalanter uit, heeft een hogere ‘cool-factor’. Op het moment dat je je in een strak pak hijst gaat het blijkbaar om een race, de tijd, de klok. En als het om tijd gaat, dan worden stijl en lol minder belangrijk. En dat terwijl het gros van ons zal mountainbiken gewoon omdat het je plezier oplevert, ouderwets crossen in het bos. Daarom zijn we toch stiekem wel een beetje verbaasd om te horen dat Nino zo’n roadgap sprong. Hij schijnt ook een aardige moto-whip te kunnen gooien. En dat is met je strakke pak eigenlijk best tof.

Wat niet veel mensen weten is Nino zijn aandeel in de revolutie van de 27,5″ (650B) wielmaat. Vanaf 2011 verschenen er steeds meer wedstrijdrijders op een 29’er aan de start. Nino zag duidelijk de voordelen van een grotere wielmaat, hoewel zijn manier van rijden en zijn lichaamslengte niet ideaal bleken voor deze grotere maat. Gedurende het wedstrijdseizoen stonden er altijd twee types van de Scott Scale klaar: een 29’er en een 26’er. Per parcours werd er dan gekeken welke bike het beste zou passen. Als het parcours vroeg om een agressieve rijstijl, of als er veel scherpe bochten in zaten, werd er gekozen voor een 26’er. Voor de wat tammere, langere trajecten werd de 29’er van stal gehaald.

Dit moest slimmer kunnen, vond Nino. En zo werd er onder de radar gewerkt aan een tussenmaat, die overigens niet nieuw was. Al jaren eerder werd er geëxperimenteerd met deze wielmaat, echter brak dit nooit echt door. In 2012 besloot Scott deze maat in te zetten. Al tijdens de trainingen, een week voor de wedstrijd reden ze op de 27,5″ bike, zonder dat ook iemand het maar doorhad. En eerlijk is eerlijk, we moeten nog wel eens twee keer kijken welke wielmaat een fiets nu echt heeft.

Maar toen Nino een week later in Zuid-Afrika op de hoogste trede van het podium stond en zijn bike een 27,5″ Scott Scale bleek, werd het wel duidelijk. Dit was de wielmaat waar veel rijders op zaten te wachten, geen wissels meer tussen 26’ers en 29’ers, gewoon één bike voor alles. Waar veel consumenten nog klagen over al deze vernieuwingen en dit zien als een grote marketingtruc is het voor de top simpelweg noodzakelijk. Als je met nieuwer materiaal harder kunt rijden, waarom zou je het dan niet doen?

nino schurter mountainbike wereldkampioen een rondje mtb 4

 

De wereldkampioen wist afgelopen weekend de overwinning te pakken tijdens de eerste XC World Cup van dit seizoen. Zou het komen door de motivational video die hij dit voorjaar online zette?

 

Dit artikel is afkomstig uit Up/Down magazine #2 2016. Wil je altijd de leukste artikelen of meest uitdagende trails vijf keer per jaar op de deurmat krijgen? Neem dan een abonnement op Up/Down. Of download het magazine online via onze Soul Kiosk App.

 van