01-04-2011 - Mountainbiken, Nieuws

De experts weten het …of toch niet

We hebben lang zitten denken wat we willen behandelen in het eerste nummer van 2011. “Pakken we Switchbacks? Of rotsachtig terrein? Jumps?” Terwijl we hier nog over aan het brainstormen waren ontvingen we een uitnodiging van MTB School. Zij hebben een experttraining op het programma, in het Belgische Spa. We nemen een kijkje.

Tekst & foto’s: Irmo Keizer

Bij het horen van ‘expert-training’ hadden wij er wel zin in. Rond Spa zijn mooie technische paden te vinden en we zagen in onze gedachten al een mooie tocht voor ons over rotsachtig terrein. Zeker met experts. De groep mountainbikers heeft aardig wat jaartjes ervaring, blijkt rond de tafel. Na het ontbijt beginnen we. Tot de verbazing van velen beginnen Rob en Jaap met een uitgebreide inspectie van de mountainbikes. Bandendruk, gebruikte banden, maar vooral de sturen krijgen veel aandacht. Remhendels worden verplaatst, barends eraf gehaald. Verbaasde blikken alom…

Neem je eigen mountainbike eens goed onder de loep. Elders in dit nummer kun je lezen over ‘het opruimen van je cockpit’ en dit is dan ook precies waar de fouten beginnen met te smalle stuurtjes en remhendels die mijlenver van je vingers staan of simpelweg totaal verkeerd op de sturen zijn gemonteerd. Het ‘op orde hebben’ van je stuur is zo belangrijk omdat je stuur hét gereedschap is waarmee je je mountainbike onder controle moet houden. En als we het over controle hebben, dan zijn je remmen de belangrijkste tools op je mountainbike. Kortom, je cockpit deel je zo in dat je optimaal kunt remmen. Remmen met één vinger is ideaal, maar dat vereist wel de nodige stopkracht van je remmen èn het vereist remhendels die hier geschikt voor zijn. Bij het optimaal plaatsen van de remhendels let je op:

a) de plaatsing van de hendels op je stuur,
b) de draaiing van de hendels ten opzichte van je hand
c) de afstand van de hendel tot je vingers.

Om je hendels optimaal te plaatsen moet je ervoor zorgen dat je de remhendels met maximale hefboom kunt bedienen – zo is de remkracht maximaal, met minimale inspanning.

Links; de bar-ends zorgen voor beperkte ruimte, waardoor de remhendels niet optimaal geplaatst zijn voor bediening met één vinger

Rechts; shifters en remhendels zijn naar binnen geplaatst, waardoor remmen met één vinger mogelijk is, terwijl je ruimte genoeg hebt om je handen stevig te plaatsen.

Het kan dus nodig zijn om je, jawel, daar zijn ze weer, bar-ends eraf te halen, én je shifters én je remhendels te verplaatsen. Vervolgens is het een kwestie van je hendels dusdanig draaien dat je polsen comfortabel geplaatst kunnen worden terwijl je je vingers aan de remhendels hebt. Niet recht vooruit, maar ook zeker niet recht naar onder. In feite staan je hendels in één lijn met je armen qua hoek, zodat je altijd comfortabel je stuur vast kunt houden en de remmen kunt bedienen.

De andere fouten laten zich raden – te harde banden en te hoge zadels. Wil je meer weten over bandendruk, dan verwijzen we je graag naar het eerste nummer. Hint: meer dan 2,5 bar is echt teveel… en een bredere band levert je veel meer grip, remkracht en dus ook vertrouwen op.

Haarspeldbochten en switchbacks… als we die wat meer zouden hebben in de Lage Landen dan zou dit artikel wellicht overbodig zijn. Nederlanders (en in mindere maten ook Belgen) zijn vooral gewend om lekker hard te knallen. Tot de koek op is. Rechttoe rechtaan, dat zit er wel in. Doseren, hetzij van remkracht, hetzij van trapkracht, daar wordt niet al teveel aandacht aan besteed. De eerste opdracht van de instructeurs zorgt in eerste instantie dan ook voor verwarde blikken. Nog geen twintig meter van het beginpunt wordt verzocht om, op het asfalt, een zo klein mogelijk rondje te draaien. Driftig trappend draait men de rondjes… die niet al te klein zijn. Hier en daar valt iemand om. Nuchter wordt de eerste tip gegeven “gebruik je achterrem nu eens als je die bocht maakt en zorg ervoor dat je in de goede versnelling staat”. Verbaasd van het directe resultaat draaien de bikers opeens rondjes die kleiner – en gecontroleerder zijn.

Dit simpele trucje opent de ogen van vele aanwezige mountainbikers. Het belang van remmen zit hem dus niet zozeer alleen in het daadwerkelijk afremmen, maar ook in het puur controleren van je fiets. Beschouw je remmen dus ook als gereedschap voor ultieme controle over je fiets en niet alleen als het middel voor noodstoppen. Je wielen hebben de meeste tractie èn jij dus de meeste controle over je fiets, zolang je wielen niet slippen. Het leren aanvoelen van het ‘kunnen’ van je fiets kan je het best oefenen op een korte, maar steile helling. Stel jezelf als doel om zo LANGZAAM mogelijk eraf te gaan, waarbij je vooral gebruik maakt van je voorrem. Zodra je het gevoel te pakken hebt, zul je merken dat je ook op deze steile helling best even stil kunt staan. Oh ja, kont uit het zadel uiteraard.

Heb je dit onder de knie, dan is het tijd voor de tweede stap – je maakt nu een scherpe bocht direct onderaan de zojuist afgelegde helling. Je zult merken dat dit een kwestie van vertrouwen is, laat je rem op het juiste moment los en trap bij, kijk de bocht in en ga vervolgens de helling weer op. Je zult merken dat het belangrijk is om je gewicht op de juiste momenten te verplaatsen, ondersteund door het juiste gebruik van de rem.

Licht achter het zadel, snij de bocht van buiten naar binnen aan en kijk de bocht in

de overgang van afdaling naar klim, tijd om de remmen los te laten en de juiste versnelling te kiezen

verplaats je gewicht en trap, met beleid

Controle over je fiets leer je op een zo laag mogelijke snelheid. Je leert fouten te corrigeren, je gewicht te verplaatsen, de juiste versnelling op het juiste ogenblik te kiezen en de remmen goed te doseren. Zodra je de snelheid gaat verhogen zul je merken dat het alleen maar makkelijker wordt, snelheid levert immers extra stabiliteit, mits alles onder controle blijft.

Kijk naar een gevorderde mountainbiker en een beginner en het zal je opvallen dat de beginner als ‘passagier’ op zijn fiets zit, terwijl de gevorderde mountainbiker één lijkt te zijn met zijn fiets. Souplesse, losheid en controle definiëren het kunnen van jouw mountainbikekunsten. Je bepaalt wat je fiets doet via het subtiel verplaatsen van je gewicht. Naarmate je harder gaat rijden, over technischer terrein, wordt dit constante verplaatsen van je gewicht steeds belangrijker. Je knieën, heupen, schouders,ellebogen en armen spelen een grote rol hierin.

Ook het opvangen van onverwachte schuivers zal verbeteren naarmate je ‘automatische piloot’ beter wordt. Tegelijkertijd zijn deze subtiele bewegingen moeilijker te oefenen en moeilijk uit te leggen. Pumptracks, flowy afdalingen, maar ook technische klimmen zijn geschikt oefenterrein.

Ook hier wordt met behulp van remmen dit obstakel overwonnen

Het moet gezegd worden – wij hadden eigenlijk verwacht dat het niveau van de bikers hoger zou zijn. Voor de hoeveelheid jaren die zij al rijden, verwachten we een betere techniek en beter inzicht in materiaal. De instructeurs van MTB School speelden hier sterk op in, waardoor de deelnemers stuk voor stuk zelfverzekerder, beter en met meer inzicht gingen mountainbiken.

Deze basis is zeer belangrijk. Hoe verwacht je ooit een steile drop, off-camber bocht, double of extreme alpine-afdaling te kunnen nemen als het eigenlijk hier al stopt. Doorbreek je gewoontes dus en neem jezelf eens goed onder de loep.

Veel van bovenstaande kan ook vertaald worden naar de keus van materiaal op je fiets. Let bij het kopen van nieuwe remmen niet alleen op die twintig gram die je kunt besparen, maar kijk in hoeverre je de hendels kunt afstellen, hoe progressief ze werken en hoeveel remkracht ze hebben. In het vorige nummer spraken we van de banden als goedkoopste upgrade voor je bike – na banden komen wat ons betreft je stuur en remmen aan de beurt. En… verstelbare zadelpen, iemand?

We gaven het al aan, we kunnen in deze rubriek zo verschrikkelijk veel behandelen. Toch blijkt dat veel bikers zichzelf overschatten. Daarom schuiven we die ambitieuze plannen op naar het volgende nummer. Neem jezelf eens onder de loep, ga met een groep vrienden op pad en oefen de stukken waar je moeite mee hebt. Rij de moeilijke lijn in plaats van die makkelijke. Bekijk je bike set-up eens en gooi die typisch Nederlandse stuuropstelling overboord. Experimenteer en speel.

De beste tip: kap eens met alleen maar heel hard rijden van precies hetzelfde rondje. Rij hem eens andersom, pak de moeilijke lijn, oefen op controle. Knal je fiets eens op die weinig-gebruikte fietsdrager en ga op stap. Routes in het zuiden des lands, de Ardennen, Luxemburg of Duitsland zijn op een steenworp afstand en leveren voer op voor het trainen van je skills. Binnenkort zullen ook de bikeparken weer begaanbaar zijn en geloof ons, na een dagje downhillen vliegen je skills op dat lokale rondje vooruit. En zodra je je techniek op orde hebt, kun je je vrienden al helemaal zoek rijden. Met een stuk minder moeite en met meer lol.

Maak je borst maar nat voor de rijtechnieken in de volgende nummers…


Wil je je niveau verbeteren, maar kom je er zelf niet helemaal uit, ga dan op zoek naar een gedegen training. Scheid hierbij het kaf van het koren – er zijn veel aanbieders van clinics, wat in veel gevallen niet meer is als met tien man achter een gids aan rijden. Een goede training wordt niet volgens een vast stramien afgewerkt, maar wordt bepaald door het niveau van de aanwezige rijders èn de expertise van de trainers. De verhouding trainersdeelnemers was bij MTB School één op drie. Zelf een training volgen? Het kan van beginner, tot expert, tot master.

www.mtb-school.com

 

 van